به گزارش مشرق، روز گذشته حضرت آیت الله العظمی خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از زیارت قبور مطهر شهدا درباره یکسان سازی قبور شهدا فرمودند: «یکی از کارهای بدی که بعضی از مدیران گلزارهای شهدا انجام میدهند، این کار غلط یکسانسازی قبور شهدا است. این [جا] خوب است؛ همین درست است، بیایند صاحبان این شهدا، پدرانشان، مادرانشان، فرزندانشان، همسرانشان، علامتی داشته باشند، عکسی داشته باشند، این خوب است. این شکل، شکل طبیعی است. هیچ لزومی ندارد که ما این [علامتها] را صاف کنیم، به خیال اینکه میخواهیم زیباسازی کنیم. زیبایی هر جایی و هر چیزی به حَسَب خودش است؛ زیبایی انسان، زیبایی باغ، زیبایی قبرستان، زیبایی هر چیزی را باید به حَسَب خودش محاسبه کنیم.
بحث یکسان سازی قبور شهدا سالها به یکی از مباحث چالش برانگیز در گلزارهای شهدا بدل شد. هرچند سال یکبار به بهانهای بحث واکاوی غفلتهای صورت گرفته در این باره مطرح میشود و از اتفاقات ناخوشایندی گفته میشود که مسئولین بدون درنظر گرفتن ملاحظات خانواده شهدا، اقدام به انجام آن گرفتهاند. اما اینبار رهبر معظم انقلاب در زیارت گلزار شهدای تهران در مورد این موضوع مشخصاً سخن گفته و سفارش کردهاند. توصیه اکید امام خامنهای در این باره ضرورت مرور آن چیزی را فراهم میکند که به اسم ساماندهی گلزار شهدا طی ۱۵ سال گذشته با نام قانون مداری انجام شده و مسئولین در رزومه مدیریتی خود به آمار کمی و کیفی آن اشاره کردهاند. و این سوال را دوباره مطرح میکند که کدام دولتها آغازگر سیاست غلط یکسان سازی در گلزار شهدا بودهاند؟
یکسان سازی، بهسازی، همسان سازی، ساماندهی، زیباسازی و مناسبسازی همه واژههایی است که برای این طرح به کار میرود و هر مسئولی بسته به سلیقه خود بر کاربرد یکی از این واژهها اصرار دارد. البته تفاوت اتخاذ واژهها بهمعنای تفاوت در نوع کارهای صورت گرفته، نیست. هرچند مدیران بنیاد شهید بارها بر این موضوع تأکید داشتهاند که منظور از ساماندهی گلزار شهدا در واقع بهینه سازی فضای گلزارها و رسیدگی به معابر آن بوده است، اما آنچه بهعنوان نتیجه بهجا ماند، این تغییرات جزئی و سهولت رفت و آمد خانواده شهدا نبود. در بسیاری از گلزارهای شهدا در سراسر کشور طرح یکسانسازی قبور به اجرا در آمد و طی آن سنگ مزار شهدا و ویترینهای بالای سر هر مزار که بهمرور زمان طرحی سنتی و نمایی معنوی در قطعات شهدا ایجاد کرده بود، بهیکباره نابود شد و جای آن را سنگهای هماندازه و همرنگ با مشخصاتی روتین و بدون مشخصه خاصی برای هر شهید، گرفت و جای قطعات پرخاطره قبور شهدا، سالنی که پر از تکرار سنگهای بیروح و یکدست بود، بهجای ماند.
پروژه یکسانسازی برای بسیاری از گلزارها تکرار شد. گلزار شهدای مشهد، اصفهان، تبریز و … همه رنگ تکرار گرفتند. کار ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال ۸۶ معماران طرح همسانسازی به گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران رسیدند. بزرگترین گلزار شهدای کشور با بیشترین تعداد شهید در معرض یکسان سازی قرار گرفت. گلزار شهدای بهشت زهرا (س) با دفن ۳۰ هزار شهید بزرگترین گلزار شهدا و بزرگترین آرامستان سرباز در کل دنیا، میراث عظیم سالهای دفاع مقدس نام دارد. شکل کنونی آن یکی از مستنداتی را که تخریب و تغییر فیزیکی آن دستکاری روح فرهنگ مقاومت را بهدنبال دارد، از بین میبرد.
سید محمد جوزی، مسئول فرهنگی سابق گلزار شهدای بهشت زهرا (س) در گفتگو با تسنیم با اشاره به طرح یکسانسازی گلزارهای شهدا گفت: متأسفانه بیشتر گلزارهای شهدا در شهرستانها که تعداد شهدایشان کم بود و توان مالی برای یکسان سازی آن وجود داشت، بدون کار کارشناسی و بدون اینکه همه جوانب بررسی شود، یکسان سازی شد. من خودم از نزدیک این قضیه را در آن سالها لمس کردم. آمدند مزار شهدا را مثل قبرستانهای اموات یا کشتههای جنگ جهانی دوم ساختند و آن همه سنگ و اثر، نوشته و اطلاعات و هنری که روی سنگ مزارها توسط کسانی که داغ دیده بودند، انقلابی و عاشق بودند، به جا مانده بود را کامل از بین بردند و یک سری سنگهای بیروح و به قول ما مرده برجا گذاشتند. شما در گلزار شهدای خرمشهر بروید همان سرجاده شلمچه، اوضاع فاجعه است. یعنی دیگر گلزار شهدا نیست بلکه یک سالن صاف است.
بیشتر بخوانید:
نظر رهبرانقلاب درباره یکسان سازی قبور شهدا/ هیچ لزومی ندارد که ما این علامتها را صاف کنیم
آمدند مزار شهدا را مثل قبرستانهای اموات یا کشتههای جنگ جهانی دوم ساختند و آن همه سنگ و اثر، نوشته و اطلاعات و هنری که روی سنگ مزارها توسط کسانی که داغ دیده بودند، انقلابی و عاشق بودند، به جا مانده بود را کامل از بین بردند
جوزی در این باره میگوید: در تهران هم بازسازی را در قطعه ۴۴ که شهدای گمنام بودند، شروع کردند. گفتند این شهدا مدعی ندارد و تنها یک سنگ نوشته شده با عنوان شهید گمنام دارد و مسائلی که برای دیگر شهدا هست برای اینها نیست. آنجا هم که متاسفانه بیشتر شبیه پارک شد و نکات منفی که پارکهای الان ما دارد، همانجا هم دارد. هزینه هنگفتی هم شد و پاسخگوی آن چیزی که مدعی بودند هم نبود. متاسفانه در همین گلزار شهدای بهشت زهرا (س) حوض خون تخریب شد و هیچکس هم واکنشی نشان نداد، شاید خود آن حوض خون که رنگ آمیزی شده بود برای ما مطرح نیست. مهم این بود که در کنار حوض خون خیلی از شهیدان عکس انداختند و عکسهایشان هست. مثل شهید مهمان پرست با سه چهار نفر از نیروهایش به یک ترتیب خاص کنار حوض ایستادند و عکس گرفتند، حوض خون یک حوض هفت طبقه بود که آب خون رنگ آن در فواره بالا میرفت و روی گردیها پهن میشد و به نظرم چون شهدا کنار این حوض عکسهای زیادی دارند، با ارزش بود و باید میماند.
حسین عامریان فرزند شهید محمد علی عامریان و مدیر عامل کانون همبستگی فرزندان شاهد در گفتگو با تسنیم درباره طرح ساماندهی گلزار شهدا گفت: طرح یکسان سازی گلزار شهدا، طرح اشتباهی بود که از ۱۷ سال پیش شروع شد. از همان زمان هم مورد اعتراض و مخالفت جدی خانواده شهدا قرار گرفته ولی متاسفانه علی رغم تلاش و نیت خیری که مسئولین داشتند. مزار شهدا نوستالژی خاصی برای خانواده شهدا دارد و میشود گفت حریم شخصی خانواده شهداست و بیانگر پیامها و خاطرات زیادی است. خاطرات دوران جنگ، توسلها، درد و دلها و خانواده شهدا و مردم به آن فضا و شکل و شمایل علقیت خاصی پیدا کردند.
سردار سید محمد باقرزاده، فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستادکل نیروهای مسلح در گفتگو با تسنیم با اشاره به معایت یکسان سازی و تغییر در قبور شهدا گفت: سنگ قبرهایی که میبینید اکثراً پیامهایی در دل خود دارد که ناظر به ابعاد عمیق حضور اجتماعی مردم از اقشار مختلف در جنگ بوده است، مثلاً کارگران، کشاورزان و دانشآموزان، از آن گذشته پیامهایی که روی قبور شهدا نوشته شده است یا از وصایای خودشان برداشته شده و یا انتخاب خانوادهشان بوده است. پیامها، اشعار، جملات نغز و گویا که روی قبور نقش بسته حاکی از آن است که یک مجموعه و دائرة المعارفی در گلزارهای شهدای ما وجود دارد که یکسانسازی نمیتواند نظر خانواده شهدا و آیندگانی که بعداً بخواهند به آن رجوع، شرایط را بررسی کنند و نسبت به آن سنجش و تحقیقات داشته باشند، تأمین کند. معمولاً سنگنوشتهها در همه کشورها بهعنوان یک اثر ارزشی و تاریخی مطرح است. در کشور خودمان هم اولین سنگ قبرِ متعلق به حضرت رضا علیه السلام را در موزه نگهداری کردند و از روی آن کپیبرداری شده و اثر هنری خلق کردهاند و این اثرات هنری را بهعنوان یک هدیه هم تقدیم میکنند.
در جریان همه این تغییرها طی ۱۴ سال هیچ مسئول دولتی اصرار بر تغییر اتفاقات غیرکارشناسی و غیرتخصصی مصوبه سال ۸۳ نداشته و بدون بازنگری، طرح را برای اجرا کردن پیش میبرند، عموماً نه گوشی برای شنیدن صدای اعتراض خانواده شهدا میان متولیان بود و نه دستورالعمل اثربخشی برای فرونشاندن عصبانیتی که ریشه در این جریانات داشته است. هیچ هماندیشی، مناظره، پرسش و پاسخ و پاسخگویی رودررو از طرف مسئولین بنیاد شهید برای حل و فصل اختلافاتی که در این جریانات بهمرور و ذره ذره میان خانواده شهدا و ایثاگران و مسئولین ایجاد شده، اتفاق نیفتاده است.